Madrid en een beetje Toledo.

Madrid.

Het is meestal wel handig als er een gewoon loket is op een treinstation waar je kaartjes kan kopen … We wilden namelijk een retourtje, want dat zou veel eenvoudiger zijn bij de terugreis. Zo gewenst, zo uitgekomen.
Bijna anderhalf uur comfortabel treinen, inclusief airco voor € 6,40 een retourtje. Niets mis mee. We komen in Atocha aan het grootste treinstation van Spanje. Helaas ook met een naar verleden, waarbij vele doden waren gevallen tijdens de bomaanslagen in de metro’s. Dit station was toen het slachtoffer. Je ziet daar nu de gevolgen van. Overal bewaking, in de treinen, op de perrons en als je met de trein mee gaat op de gewone nationale trajecten moet je overal door de scanners en detectoren. Gelijk als je gaat vliegen. Men staat overal klaar voor actie …
In de stad is het nog rustig als we arriveren. We doorkruisen het gehele stadscentrum, van links naar rechts en van onder naar boven. Door de Chinese wijk, maar ook de Arabische wijk en uiteindelijk komen we bij het koninklijk paleis, het Palacio Real. Lange rijen voor de kassa, ontnamen ons de moed daar in de brandende zon voor de kassa’s te gaan wachten. We hadden langzamerhand ook het idee dat veel kastelen en paleizen op elkaar gingen lijken ….
Wel zijn we naar de Temple de Debod geslenterd. Deze tempel stond oorspronkelijk in Numibië, aan de Nijl en werd gered van de overstroming na de bouw van de Aswandam. Uiteindelijk, het was heet in de stad, zijn we via de Calle de Atocha teruggewandeld naar het station en nog net op een trein gesprongen waarvan we hoopten dat die richting El Escorial ging. Het was de juiste keuze en wachten was dus deze keer niet nodig. Wel handig natuurlijk als je dan wel een retourtje hebt.
Madrid vonden we een stad als vele andere grote steden, eigenlijk niet spectaculair, leuk om gezien te hebben, maar we hadden twee bezoeken gepland, dat is wat ons betreft niet nodig.

Dat houdt in dat we nu morgen niet naar Aranjuez vertrekken. We wilden wel naar Toledo en dachten vanuit Aranjuez daar naar toe te gaan met de trein. De belangrijkste reden daarvan is dat we Corpus Christi processie wilden meemaken in Toledo op 3 juni.
Voldoende reden het plan te wijzigen en direct naar Toledo te reizen. Zo gezegd, zo gedaan.

Toledo, een verkenning

Van Toledo wordt geschreven dat het de mooiste stad is van Spanje. Dat willen we dan ook wel eens zien. De camping die we gevonden hebben ligt op een kilometer of drie van het centrum.
De oude stadscentrum ligt op een grote heuvel. In de wirwar van smalle, bochtige straatjes, die steeds dalen en stijgen, vallen steeds, kerken, musea, paleizen en andere fraaie gebouwen te ontdekken.
Wij gaan de 2ee juni al de stad verkennen. We zijn benieuwd. We rijden met de bus naar het centrum, voor € 0,95 pp moet je je te niet te veel vermoeien. Het is erg warm, ruim boven de 30°.
Kort en krachtig: een prachtig stadje, heel gezellig en wat ons betreft niets te veel over geschreven. Heel veel leuke winkeltjes, niet die standaard winkels, stuk voor stuk de moeite waard om eens binnen te lopen. Een goudsmid zit met 24 karaats gouddraad in de deuropening van z’n winkeltje te werken, eigenlijk meer te genieten van wat er allemaal langs loopt…. Door de smalle straatjes dringt de zon ook niet zo gemakkelijk de straten en huizen in. Het is druk met auto’s in de stad. Morgen mag er geen verkeer in de stad komen en nu worden alle gelegenheden bevoorraad. Voor vanmiddag 3 uur moeten de auto’s de stad uit, een ware optocht door deze heel erg smalle straatjes. Op sommige punten is ter hoogte van de rechterzij spiegel van de auto een opening gemaakt in de hoekgevels, anders kunnen de auto’s er niet doorheen. Wel heel erg smal dus…

Het is deze week de “Goede Week”. De meest opmerkelijke godsdienstige gebeurtenis van Toledo is de Sacramentsprocessie, Dia del Corpus Christi. Die wordt gehouden in de negende week na Pasen. Sinds paus Urbanus IV en Juliana d Mont-Cornilon in 1264 de eerste optocht organiseerden, is er niets veranderd!! De kathedraal wordt versierd, met bloemen en wandkleden en ornamenten. Balkons en straten zijn versierd met groenslingers, takken, kleden en bloemen, heel veel bloemen. Iedereen in de stad is met één ding bezig: het versieren van de stad, een grote pracht. Ook al zouden we de optocht morgen niet zien, dan hebben wij nu al genoten.
De gehele route is te herkennen aan de kleden die zijn gespannen tussen de huizen in de straten. Als het ware is de straat overdekt, stoelen staan al langs de kant van de weg, alle soorten en maten, met een touwtje vastgemaakt. Die hebben vast een gereserveerde plek…. Wat zal het druk zijn morgen … we zijn benieuwd.

Nu gaan we maar weer eens afsluiten. Misschien schrijft wel voor niet geregistreerde belangstellenden en anders doe ik het gewoon voor mezelf. Dan weten we straks thuis ook nog wat we gezien en beleefd hebben en ook nog wanneer ….

O ja, vanavond kwamen er uit de stad van verschillende podia muziek fragmenten door. Opvallend waren de tromgeluiden, die mij deden denken aan de ons bezoek aan SA. Het tromgeluid leek een beetje op de trommen in Transkei en Kwazulu Natal, maar dan was maar verbeelding natuurlijk …. Het zit nog erg diep, dat is duidelijk. Herkenbaar?

Voor wie moet werken, succes en wie vakantie viert, geniet er van en voor alle anderen natuurlijk ook weer tot een volgende keer en het allerbeste. Laat jullie reactie gerust achter op de site.

Groet Jan.

El Escorial

Burgos.

Na enig onderzoek bleven er twee reële mogelijkheden over. De auto viel af, een trein of metro was niet aanwezig, dus hebben we de bus verkozen boven het wandelen naar de stad. Dat kan je altijd nog doen toch? Het heeft vannacht geregend…. En het is koud geweest ….heel erg koud. Toen we vertrokken was het rond de vijf graden. Jazeker we zijn in Spanje. Gelukkig is het droog als we opstaan.

De stad is een tussenstop voor de meeste routes naar Santiago de Compostella. Dat is ook goed te zien aan de vele fietsers en wandelaars in volle bepakking, inclusief de Jacobsschelp die vaak op de rugzak is gebonden.
Wij stoppen met de bus op de plaza Espagna. Weten jullie overigens dat Franco zijn hoofdkwartier had in de deze stad tijdens de Burgeroorlog? Wij hebben er niets meer van kunnen terugvinden.

Als je in Spaanse steden rondrijdt hebben ze wel iets weg van Oostblok steden. Hoge betonnen flatgebouwen, veelal het zelfde, kleine balkonnetjes en volgepropt met wasgoed en schotelantennes. De beton is vaak beschadigd en het ziet er wat troosteloos uit. In de binnensteden, is het vaak gezellig druk en sfeervol, maar dat deel is relatief klein. Zo ook in Burgos. Wat veel toeristen naar deze stad brengt is een bezoek aan de kathedraal. De op twee na grootste van Spanje, gebouwd in de 13e eeuw. We verschaffen ons toegang nadat we de entreeprijs van € 5,- pp hebben betaald. Wat opvalt is dat je op een gelijk niveau blijft lopen waarop de bent binnengegaan en dat in de kloostertuin aan de zuidkant van het bouwwerk gewoon twee verdiepingen lager ligt. De kathedraal ligt namelijk op een helling en zo wordt de hoogte gemakkelijk overbrugt. Op deze manier is ook een enorme grafkelder gebouwd die een bezoek wel waard is, maar voor ons zijn het gelukkig geen bekenden die daar begraven liggen …

Na een enorme ronddwaling waarbij we wel bij de meest bekende bouwwerken zijn gewest, hebben we een heerlijk broodje warmvlees en een grote beker coca cola gedronken voor het geval dat … Overigens wel heel erg lekker. Via de Arco de Santa Maria, een mooie toegangspoort, hebben we Burgos verlaten en zijn we heerlijk naar de camping teruggewandeld. Het was inmiddels prachtig weer geworden, een route van zo’n 5 km tot aan de camping in Miraflores, langs de rivier Arlanzon.

Een reisdag van een uurtje of wat.

Het eerste deel was niet zo bijzonder deze dag. Ongeveer 300 km naar het zuiden tot in El Escorial. Nadat we de AP1 verlaten zijn we via Sepulveda en het dal van de Rio Duration naar Sogovia gereden. Een prachtig gebied waar we ook een aantal vale Gieren hebben kunnen waarnemen. Deze hebben volgens de boeken een spanwijdte van meer dan 2 meter. Niet te lang stil staan dus ….
In Segova staan een prachtig Alcazar en een kathedraal. De moeite waard om een blik te werpen en een paar fotootjes te maken.

El Escorial.

Deze plaats hebben we gekozen vanwege één van de weinige campings in de deze streek en om een bezoek te brengen aan het San Lorenzo deEl Escorial, het paleis van Fillips II. Er is gestart met het bouwwerk in 1563 en het heeft 21 jaar geduurd voordat het gereed was. Een sober bouwwerk en eigen bedoeld als mausoleum. Fillips II is niet zuinig omgesprongen met het geld van heel veel andere mensen. Kosten nog moeiten zijn gespaard. Het was nu de moeite waard om het te bekijken.

De omgeving was overigens net zo spectaculair. Via smalle en onverharde wegen zijn we door de bergen gereden, om uiteindelijk weer van de zon te gaan genieten op de camping met de gelijke naam als de plaats die we hebben bezocht.
Morgen staat een bezoek aan Madrid op het programma. Eerst het station opgezocht en gekeken hoe laat de treinen rijden en de rest komt morgen.

Het heeft even geduurd

Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd, maar het gaat er misschien toch nog van komen. Een vakantie behoor je eigenlijk voor te bereiden, of vinden jullie van niet? Het is er eigenlijk dit jaar niet echt van gekomen. Ja, het tijdstip was al even bekend, maar waar we heen zouden gaan, was lang onzeker. Eigenlijk ben ik met m’n gedachten nog bij zoveel andere dingen. Misschien helpt het al, door het maar te benoemen. Dit jaar staat de werktelefoon op de vergaderstand. Die synchronisatietoon werkt op m’n zenuwen, dus nu maar even niet. Het was een heavy jaar. Nu zal ik er maar eens niet te veel over schrijven. Wie me in de werksituatie kent, zou het kunnen weten en laat die zelf maar spreken. Ik had nog zeker het gevoel nog dingen te moeten doen, waar ik niet meer toe ben gekomen. Mensen spreken, dingen opschrijven, mail afhandelen. Ik heb alles in één keer in een map gezet. Hopelijk zat daar jouw mail niet bij …. Maar dat zal wel niet [hoop ik]. Dinsdag de 25 mei zijn we een beetje bijtijds vertrokken om niet al te laat in La Rochelle aan te komen. De eerste overnachting is gereserveerd in het Hostel aldaar. Rond een uurtje of vijf zouden we arriveren. Lekker op ons gemakje, lekker binnendoor, langs de Belgische kust, Normandie en Bretagne even over steken. Ik dacht dat is zo gepiept, niet verder de afstand bekeken. Rond een uur of drie moesten we nog 500 km, dat gingen we dus niet redden voor 5 uur pm. Snel even gebeld en we kregen respijt tot acht uur. Netjes gewacht op ons, vielen we rond de klok van achtuur binnen. Een leuk en mooi, netjes Hostel, heerlijk daarna nog even naar het strand. Een echte toeristenplaats, met veel watersport. Duizenden jachten lagen in de haven, slecht op een enkele jacht waren de bewoners thuis. Het was stil en veelal verlaten, nog te vroeg in het seizoen. Wat opviel is dat er hier een tij-verschil van een meter of zes bestaat, dat is best veel, aan de oceaankant van het kanaal toch?
De volgende morgen vielen er wat regendruppeltjes en was het afgekoeld naar een graad of achttien. Een aardige tegenvaller, want dat scheelde toch al snel 10° met gisteren.
Maar goed, het was weer een lekker stukje rijden, dus geen probleem. Later werd het gewoon weer heerlijk weer. Rond een uurtje of vijf arriveerden we 50 km boven Biarritz, waar we een camping vonden.
De laatste 150 km, na Bordeaux, rijden we door Les Landes, bekend van de enorme dennenbossen. Eindeloze bossen en wegen waar je goed kan verdwalen. Ware het niet, dat er de afgelopen periode enorme bomenkappen hebben plaatsgevonden. Ik schat dat circa 40% van alle bossen zijn gekapt. Overal zie je enorme hoeveelheden hout liggen langs de wegen. Het ziet er niet meer uit zoals wij dit gebied eerder hebben gekend. Wat je wel ziet groeien zijn de industrieterreinen en de akkerbouwgebieden. Waarschijnlijk levert dat mee op aan inkomsten. De verschillen zie je juist goed om dat ik nog oude kaarten in de navigatieapparatuur heb, waarop bijna alles nog bos is …..
‘s avonds genieten we van een mooie zonsondergang. Eerst heeft het nog wat geregend en nu komt de zon mooi onder de bewolking vandaan. Prachtig, paars, rood, oranje kleuren en ook een mooie felgekleurde regenboog. Tijd voor de eerste foto’s ….
We kruipen in ons koepeltentje, lekker klein, dus ook snel warm. Buiten is het nu te koud geworden.
Ok deze dag, de Donderdag is het vanmorgen nog bewolkt, maar gelukkig wordt het snel aangenaam. Nog wel wennen voor ons blanke huidje .. dat is nog helemaal niets gewend natuurlijk.
In Spanje aangekomen valt het op dat de wegen aanzienlijk drukke, maar ook veel bochtiger zijn. Vooral in noord Spanje valt dat erg op. Richting Burgos rijden via de N1 binnendoor. We vinden de camping ruim 3 km buiten het oude stadscentrum, maar dat zien we morgen we weer. We blijven hier aan dagje en gaan morgen naar het oude stadscentrum van Borgos, maar daar over later meer. Volgens de boeken een plaats om minimaal een dag aan te besteden.
PS, inmiddels raak ik al aardig gewend aan het vakantiegevoel en de bijpassende gedragingen …..